Y'don't know what flat is?

15 februari 2010
De reis begint op maandagochtend, vééls te vroeg natuurlijk. Nog even de laatste dingen inpakken en tig keer kijken of ik alles wel bij me had. M'n vader brengt me met de auto naar Schiphol, waar Kevin inmiddels met de trein ook al was aangekomen. We waren lekker op tijd en konden als eerste inchecken. Het was zo gepiept en we werden goed geholpen door Agent Jo. Bagage afgegeven en door de paspoortcontrole heen, en dan kan het lange wachten op het vliegveld beginnen. We bezoeken oa. de McDonalds en Holland Casino, en na een paar uur kan het boarden dan eindelijk beginnen. De nodige vertraging hadden we ook al achter de rug en na een grondige inspectie en fouilleer-sessie konden we doorlopen tot aan de gate. Als we eenmaal aan boord zijn merk ik dat we in de Comfort Classe zitten, zitten we wel goed? De stoelnummers klopten, dat was dus een leuke verrassing. Zou Agent Jo ons nou zo aardig gevonden hebben? Helaas hebben we wéér vertraging, er is iets mis met de left phalange! Als dat probleem is opgelost kunnen we dan ein-de-lijk gaan vertrekken. De telefoons voor de zoveelste keer uitzetten, en we liggen gevloerd dat er een Bassie look-a-like vlak naast ons zit. Allememachies !! Tijdens de vlucht kijk ik Ice Age 3, een Friends aflevering en luister wat naar de muziek van het multimedia-kastje wat we gratis, ja gratis!, kregen. Op de terugweg moesten we hier nog 20 euro voor neerleggen, maargoed we zijn nog láng niet bij de terugweg!

De vlucht verloopt spoedig, en we komen maar 1 uurtje later dan gepland aan op Orlando International Airport. Halverwege de vlucht wordt de vrouw die achter mij zit niet helemaal lekker en vond het nodig om over mijn stoel heen te kotsen. Leuk, daar had ik nou net zin in! Gelukkig viel het allemaal mee en had ik geen brokken in m'n nek.. Na een paar uur zet de piloot de landing in en staar ik ongeduldig naar buiten. Kijk nou, daar ligt gewoon Orlando onder ons !! Ik was gelijk niet meer moe en helemaal enthousiast. Eenmaal op het vliegveld moesten we nog door de douane heen, iets waar ik niet naar uitkijk dankzij allerlei verhalen met 'uren wachten'. Gelukkig viel het reuze mee en binnen 10 minuten waren we er doorheen. Wat kom je hier doen? Hoelang blijf je? Nou erg welkom ben je hier niet, goeie eerste indruk. Hoppa nog een bagagecontrole, bagage weer inleveren, door de poortjes heen, een hoop gedoe allemaal. Als ik eenmaal m'n koffer heb mag ik hem toch weer inleveren op een lopende band. Daar stond een oudere man te werken en vertelde iedereen de koffer neer te leggen, met de nadruk op leggen. Ik zat niet op te letten en zette mijn koffer neer. De man begint met een echt Amerikaans Texas Cowboy accent tegen mij te praten "Y'don't know what flat is?" en je kon mij opvegen van het lachen.. Ik ben in Amerika en ik vind het nu al leuk !!

Dan gaan we met een monorail ( yay! ) naar de andere kant van het vliegveld en hoppen allerlei verdiepingen op en neer om de koffers op te halen en in te checken bij de Disney's Magical Express. Ondertussen kijk ik m'n ogen uit op het vliegveld, ik zie oa. een Disney Store, Seaworld winkel en Universal Studios winkel. Daar zullen we op de terugweg nog wel even kijken, nu naar de bussen toe. Bij Disney's Magical Express is het erg rustig, het is inmiddels ook al een uur of half 9 / 9 uur 's avonds plaatselijke tijd. We worden geholpen door Poolse Jan, met een glimlach!, en niet veel later vertrekt de bus naar Walt Disney World. Ondertussen sms ik het thuisfront dat ik gewoon in Amerika ben, zonder aan het tijdsverschil te denken. In de bus kregen we een geweldige video te zien van de Disney Characters die ook naar WDW gingen! Daar wordt je gelijk vrolijk van. Terwijl we de video bekijken zitten we ook uit het raam te staren of we er al bijna zijn, maar het is pikkedonker en zien niet veel. Dan duikt daar ineens de grote poort op en rijden we het Disneyterrein op, en daarna weer complete duisternis. Ineens doemt de Tower of Terror op en zien we een glijbaan van Blizzard Beach. Via een aantal andere hotels zijn we dan eindelijk bij ons hotel, All Stars Movies! Het inchecken duurt helaas nogal een tijdje, er was maar 1 medewerker en er stonden nog een paar mensen voor ons te wachten. Duurt lang! We zijn moe en willen snel ons bed in duiken..

Het hotel is opgedeeld in een aantal films, wij zaten in het Herbie gedeelte. Helemaal aan de andere kant, doodmoe sjokten we ernaar toe en ik kijk ondertussen m'n ogen uit. We vinden de kamer al snel en dat ziet er allemaal prima uit. Kevin gaat nog even een sigaretje roken en wat te eten halen, terwijl ik een douche pak en lekker m'n bed in. Het is nu zo'n 10 uur 's avonds, maar voor je gevoel is het natuurlijk veel later. Welterusten WDW, morgen kom ik eindelijk van het Magic Kingdom genieten.. Ik kan niet wachten!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten